Voordat we beginnen met de review kunnen we je al vertellen dat Crysis 3 een op bijna elk vlak een betere first-person shooter is dan Crysis 2. De gameplay is beter en gevarieerder, het verhaal is sterker, en de graphics zijn simpelweg prachtig. Helaas heeft Crytek echter te weinig risico’s genomen: het heeft voornamelijk naar andere (betere) games gekeken voor nieuwe ideeën, die in veel gevallen ook niet perfect zijn uitgewerkt en daardoor zeker niet de game ervaring ten goede komen. Maar hoewel het waarschijnlijk niet de beste game is die dit jaar gaat uitkomen, is Crysis 3 nog steeds een erg leuke manier om een bezoekje aan het post-apocalyptische New York te brengen.
Verhaal
Dit is echter niet het geval bij de start van het spel, de eerste levels zijn saai en ongeïnspireerd, en ook is het verhaal lastig te begrijpen. In plaats van dat Crytek er in Crysis 3 voor heeft gekozen om het verhaal te vertellen wat er in de 24 voorgaande jaren is gebeurd, wordt je simpelweg in de game gegooid en moet je zelf maar het verhaal aan elkaar knopen van wat er is gebeurd met Prophet en zijn strijd tegen CELL en de Ceph. In verschillende tekst en audio logs kun je van tijd tot tijd wat aanwijzingen verzamelen, maar het irritante hieraan is dat ze alleen vanuit het menu kunnen worden afgespeeld en niet tijdens het spelen van de game. De slechte start van de game is dan ook een teleurstelling, vooral wanneer je weet dat de singleplayer verhaallijn slechts goed is voor 7 tot 8 uur aan gameplay.
Gelukkig wordt het verhaal in de loop van de game wel steeds beter, hoewel je zeker geen uniek of innovatief verhaal hoeft te verwachten. Het is namelijk het gebruikelijk verhaal waarin aliens de mensheid willen uitroeien en waar een groep van badguys de wereld wil overheersen. Crytek heeft met Crysis 3 dan wel geprobeerd om meer diepgang aan de verhaallijn toe te voegen, maar slaagt hier eigenlijk nooit echt in, hoewel we ook weer niet kunnen ontkennen dat het verhaal volwassener is dan in de twee voorgaande Crysis games, echter zegt dat waarschijnlijk meer over deze games dan over Crysis 3.
Gameplay
Op het gebied van gameplay verschilt het weinig in vergelijking met Cryris 1 of Crysis 2: het is een traditionele shooter waarbij de speler de beschikking heeft over bovenmenselijke krachten zoals onzichtbaarheid, uithoudingsvermogen en snelheid. Het pak voegt wel een tactisch element aan de game toe, want je moet constant opletten hoeveel energie je gebruikte kracht verbruikt. In Crysis werd het gebruik van krachten aanzienlijk beperkt door het hoge energie verbruik, terwijl je in Crysis 2 bijna constant gebruik kon maken van het pak waardoor het tactische element verdween, in Crysis 3 ben je in staat om geweldige dingen te doen met het nanosuit, maar je zal goed moeten blijven oppassen, want een slechte aanpak laat je blootgesteld en kwetsbaar.
Het is echter allemaal niet allemaal hetzelfde als in de voorgaande Crysis games, want Crytek heeft een paar interessant functies aan de gameplay toegevoegd. De meest interessante toevoeging is zonder twijfel de mogelijkheid om turrets en andere computer apparatuur te hacken, waardoor ze zich niet langer op de speler focussen maar op jouw tegenstanders. We hebben vergelijkbare opties al in een hoop games voorbij zien komen, maar wel zorgt het ervoor dat je ook andere tactieken kan gebruiken in plaats van het allen afschieten van je tegenstanders met je wapens. Het merendeel van de wapens is bijna 1:1 overgenomen van Crysis 2, hoewel je vroeg in de game nog wel een samenstellingsboog in handen krijgt. Verder heb je net zoals in de vorige Crysis games de keuze uit verschillende soorten munitie, die de gamer in staat stelt om zich aan te passen aan de situatie.
Vijanden
De beste manier om je tegenstanders koud te maken is overigens niet om het hoofd van iedereen af te blazen, want het nanosuit bevat ook een functie waarbij je tijdelijk onzichtbaar bent zodat je stilletjes je vijanden kan omleggen. Het ontwerp van de levels hebt hierbij zeker aan mee, er zijn namelijk een hoop wegen die naar Rome leiden. Je kan ervoor kiezen om als Rambo door de levels te schieten, maar ook zijn er tactische locaties in de levels verwerkt waarbij je jezelf een groot voordeel kan verschaffen.
De grootste verbeteringen in Crysis 3 zijn de Ceph aliens. In de voorgaande Crysis games waren de gevechten voornamelijk repetitief, maar Crysis 3 brengt hier dit jaar verandering in. De nieuwe Ceph aliens dwingen je als speler om je aanpak van een aanval te veranderen. De Stalkers kunnen bijvoorbeeld niet langer getagged worden met je vizier, waardoor je ze niet meer automatisch kan volgen, daarbij zijn de vuurspuwende Scorchers immuun voor een aanval van de voorkant en zal je ze naar een explosief moeten lokken, om ze daarmee af te maken.
De AI van de vijanden is ook zeer goed te noemen, zeker wanneer we naar de CELL soldaten kijken. Zij gooien granaten naar je om je uit de tent te lokken en informeren elkaar over je locatie. Echter kun je ook je vijanden voor de gek houden, zo kun je ze naar een bepaalde locatie lokken, onzichtbaar worden en langs ze sluipen terwijl ze naar je op zoek zijn.
Deze tactieken zijn ook deels mogelijk doordat de levels een stuk groter zijn dan die in Crysis 2, en er daarbij ook nog eens superieur uit zien. Crytek is er dan ook in geslaagd om een vervallen New York te creëren dat er zowel onherbergzaam als prachtig uitziet: de verlaten wolkenkrabbers, het lange gras, de begroeide straten, alles ziet er prachtig uit en het is dan ook een genot om in de wereld rond te lopen. Het goede nieuws is dat je nog niet eens de meeste krachtigste PC nodig bent, want mijn Core i7-920 met Radeon HD 6950 was in staat om het merendeel van de game te spelen op 40 frames per seconde, de framerate liep slechts enkele keren terug wanneer er grote groepen vijanden verschenen.
Multiplayer
Zoals je in de review hebt kunnen lezen heeft Crytek met Crysis 3 een groot aantal elementen van andere games gebruikt, en het is dan ook geen verassing dat de multiplayer modus wel erg veel op die van de Call of Duty serie lijkt. Perks, killstreaks, aanpasbare uitrusting zijn eigenlijk functies die door Crytek eigen klakkeloos zijn gekopieerd. Gelukkig zijn de verschillende gametypes wel divers genoeg om de multiplayer een tijdlang interessant te houden, vooral de Hunter modus is interessant, hierbij neem je het met je nanosuit op tegen een grote groep van kwetsbare CELL soldaten. Iedereen CELL soldaat die wordt afgemaakt zal direct aan het andere team worden toegevoegd, waarbij het de bedoeling is om je oude teamleden om leven te brengen voordat de klok op nul staat. Het voltooien van de taak geeft je een bepaalde overlevingsdrang, waardoor het echt als een prestatie voelt wanneer je de ronde hebt overleeft. Verder zijn de gebruikelijk gameplay types zoals Capture the Flag, Deatmatch en Team Deathmatch ook aanwezig.
Het einde van Crysis?
We kunnen dan ook concluderen dat Cryris 3 een goede game is geworden, maar helaas is het ook niet meer dan dat. Crytek heeft in mijn ogen zich te veel op zijn lauweren gerust en te weinig risico’s genomen. De erfenis die Crysis 3 achterlaat, ervan uitgaand dat dit de laatste game is van de franchise, verschilt veel met die van de eerste baanbrekende Crysis game die in 2007 verscheen. Het is nog steeds een prima game met een hoop actie en prachtige graphics, toch voelt de game meer aan als Crysis 2: Episode 2 dan een volledig nieuwe game.