The Inpatient review: een spannende trip naar Blackwood Sanatorium

Gaming

The Inpatient is de nieuwste game van ontwikkelaar SuperMassive Games en is een prequel van Until Dawn, een interactief survival horrorspel dat in 2015 werd uitgebracht voor de PlayStation 4. Het spel neemt je zestig jaar mee terug in de tijd naar het Blackwood Sanatorium waar het volledig is misgegaan. Mocht je Until Dawn hebben gespeeld, dan heb je al eerder kennisgemaakt het sanatorium.

Maak kennis met Blackwood Sanatorium

Je speelt in The Inpatient als een patient in het Blackwood Sanatorium en terwijl de dokter je blijft vertellen dat je er bent voor je eigen bestwil, is dat overduidelijk niet het geval. Het doel is om het mysterie te ontrafelen en je verleden te ontdekken als je alles wilt overleven wat deze game te bieden heeft. Iedere keuze die je in The Inpatient maakt heeft gevolgen voor de rest van het verhaal, denk daarom goed na en wees te aller tijde op je hoede.

The Inpatient is te spelen met een DualShock controller, maar voor de volledige ervaring is raden we je aan om met twee Move controllers te spelen en stembesturing te gebruiken om te reageren op de personages in de game. Spelers moeten aan het begin van de game ook een keuze maken tussen een mannelijk of vrouwelijk personage. Door de Move controllers te gebruiken worden de handen in de game realistisch weergegeven, zolang je in ieder geval niet in een rolstoel wordt vastgehouden. Bovendien is het in The Inpatient ook mogelijk om antwoorden uit te spreken in plaats van op een knop te drukken om ze te selecteren. Het zijn twee een psychologische trucs die wonderen doen voor de ervaring.

Butterfly Effect

In The Inpatient ben je een gevangene in het sanatorium zonder te weten waarom je daar bent of wat je hebt gedaan. Het helpt zeker wanneer je Until Dawn hebt gespeeld, want bepaalde stukjes en beetjes van het verhaal vallen daardoor sneller op hun plaats. De ontwikkelaar maakt opnieuw gebruik van het ‘Butterfly Effect’, waarbij de speler beslissingen moet nemen die van invloed zijn op de uitkomst van het spel. Afhankelijk van hun keuze zou een bepaald personage kunnen sterven of de relatie tussen personages kunnen veranderen. Zodra je een keuze hebt gemaakt is er geen weg meer terug, omdat de game beslissingen automatisch opslaat. In tegenstelling tot Until Dawn bevat The Inpatient geen actie. Je verplaatst je door het sanatorium, praat met personages en opent deuren.

Voordat je je kamer in het sanatorium wordt binnengereden en opgesloten wordt maak je kennis met de dokter. Een verpleegster komt je daarna verzorgen en door een gesprek te voeren krijg je een idee waarom je bent opgesloten, maar wanneer je slaapt bezoek je een andere wereld waar dingen uit schaduwen springen en verminkte lijken op de grond liggen. Door belangrijke items in het spel te ontdekken kun je flashbacks activeren, waardoor je steeds meer leert over het achtergrondverhaal.

Na enkele dagen van eenzaamheid wordt je geconfronteerd met een kamergenoot. Wie is hij, wat weet hij en wat nog belangrijker is, kun je hem vertrouwen? De scènes die volgen en de bijbehorende dromen zijn prachtig gemaakt; je krijgt hierbij echt het gevoel dat je gevangen zit in een kleine kamer met een wildvreemde. Je hebt simpelweg geen idee wat er op dat moment gaande is. Tijdens dit deel van de spel maken de stemacteurs en het script een uitstekende indruk. Daarom is het verstandig om The Inpatient te spelen met een koptelefoon. Door een koptelefoon te dragen hoor je alles wat er zich afspeelt in het sanatorium.

Het einde nadert snel

Helaas wordt het spel hierna snel minder en krijg je enigszins het idee dat de ontwikkelaar minder tijd en liefde aan The Inpatient heeft besteed. De dromen en reizen naar de andere wereld stoppen volledig en er wordt een geheel nieuwe groep personages geïntroduceerd. Je maakt tijdens dit deel van de game een lange wandeling door Blackwood Sanatorium. Als je niet de juiste keuzes maakt zullen enkele personages tijdens deze wandeling worden gedood voordat je de kans hebt gekregen om gedag te zeggen.

De lange wandeling wordt doorbroken met een scène waar de speler naar buiten gaat en iets vervelends krijgt te zien. Het doel is op dat moment om volledig stil te blijven staan/zitten om te voorkomen dat je wordt aangevallen. Dat wordt overigens ook duidelijk aangegeven in de game met een interface die niet echt aansluit bij de rest van de game en dat doet afbreuk aan de spanning. Het grootste probleem in dit deel van het spel is dat er simpelweg geen tijd is om een band op te bouwen met de nieuwe personages, waardoor het minder uitmaakt of ze het avontuur overleven of niet.

Goed en mooi, maar verre van perfect

De game toont ook enkele tekortkomingen van virtual reality, want normaal gesproken zou je zo snel mogelijk proberen weg te rennen wanneer je rondloopt in een verlaten sanatorium, maar in The Inpatient kun je alleen heel langzaam lopen om te voorkomen dat je misselijk wordt. Daarnaast voelt het alsof de ontwikkelaar twee verschillende games heeft samengevoegd. Het eerste deel is grafisch uiterst sterk met veel details en textures die de claustrofobische sfeer uitstekend overbrengen, maar tijdens de lange wandeling zien we vooral veel grote lege ruimtes en saaie gangen. We vermoeden dat het ook een van de redenen is waarom de The Inpatient werd uitgesteld. De game had namelijk oorspronkelijk op 21 november moeten verschijnen, maar werd uitgesteld naar 23 januari 2018. Daar hadden in onze ogen nog wel een aantal extra maanden bij mogen komen.

The Inpatient is daardoor nog geen slechte game, maar er had zeker meer ingezeten. Het aantal PSVR-gebruikers is helaas nog relatief klein en daardoor zijn de budgetten doorgaans ook een stuk kleiner. De speeltijd ligt tussen de twee en drie uur, hoewel je The Inpatient meerdere keren kan spelen vanwege het feit dat de keuze in de game effect hebben op het verloop van het verhaal.

The Inpatient is nu beschikbaar bij Bol.com, Coolblue en Nedgame.nl voor de adviesprijs van €39,99. De game werd door ons getest op de PlayStation 4 Pro.